Opisując strój typowo kaszubski należy rozpocząć naszą przygodę  modową od umieszczenia na głowie: czepka złotogłowia u kobiet, a także  czapki baraniej z nausznicami typowo granatowej  sukmany u mężczyzn. Rozpoznawalne  zostają  także zanikające obecnie: kabatki płócienne, długie sukmany, jak i kaszubskie baranie czapeczki. Zmiana charakterystycznego ubioru dokonywała się głównie z powodu przemieszczania się ludności, wyjazdów młodych ludzi do większych miast, a także wpływów innej ludności, która się przesiedlała na Kaszuby.

Stroje  kobiece

Panienki ubierały czółka, mężatki natomiast tylko czepce haftowane złotogłowiem, a dzieci wianki przyozdobione kwiatami. Do tego wszystkiego przygotowywany był zawsze serdak, koniecznie haftowany we wzory kaszubskie. Koszule tylko białe z elementami haftu miały przeważnie długie rękawy, wszyte do nich tasiemki, guziczki i oczywiście kołnierzyki. W dobrym tonie był również  fartuch płócienny, spódnica z 2 czarnymi paskami, pod nią dwie halki ( mała i duża). Do tego wszystkiego należało ubrać grube białe pończochy i majtki – pantalony. Na nogi przygotowywane były czarne buty na obcasie z czerwonymi wiązanymi  kokardami.

Taki strój kaszubski noszony był z dostojeństwem i oznaczał zawsze przyznawanie się do określonych poglądów, terenów na mapie Polski, języka, kultury i  charakterystycznej gwary, która nawet obecnie rozpoznawalna jest na całym świecie.