Jesteś na lęborskim „Weselu”. Dziś bawisz się razem z nami! – luka informacyjna

„A to Polska właśnie. 
Postać: Poeta, do Panny Młodej; akt III, scena 16. 

A tu pospolitość skrzeczy. 
Inne wersje: często przekręcane na a tu rzeczywistość skrzeczy 
Postać: Poeta do Gospodarza; akt I, scena 24. 

ale Świętości nie szargać,
bo trza żeby święte były. 
Postać: Stańczyk do Dziennikarza; akt II, scena 7. „

Lęborska uczta czytelnicza!

Lęborskie „Wesele” rozpoczęło się od występu Zespołu Pieśni i Tańca – Ziemia Lęborska, który w perfekcyjnie dobranych strojach zaprezentował dobrze znanego „KRAKOWIAKA”.  Występ młodzieży stanowił  doskonały wstęp do głównej części imprezy, czyli Narodowego Czytania. Weselnej skoczności dodawały rytmy Kapeli z ZPiT ZL. Młodzi ludzie  przygotowali dla publiczności prawdziwą ucztę dla ciała i ducha. Wkomponowanie w  całość popisu , postaci Lajkonika -  przybliżyło natomiast klimat zaczerpnięty z Krakowa, w którym, to  na Starym Rynku,  atmosfera wiecznej zabawy prowadzi  turystów do podziwiania sztuki ludowej i rękodzieła.

Swojskie klimaty!

W lęborskim namiocie, ustawionym w pobliżu fontanny z żabkami, czuć  przedsmak swojskich klimatów. Odrobina siana, kilka metalowych dzbanów, sztuczne kwiaty, przyprawione koszami pełnymi jabłek i źródlanej wody, to bowiem odniesienie do atmosfery słownictwa użytego w „Weselu”.

Moda na czytanie!

Radości do typowo  weselnego ucztowania dodaje więc gospodarz Lęborka, Burmistrz – Pan Witold Namyślak, który w przygotowanym fragmencie naszej ulubionej  książki odnosi się do dziennikarzy. Zarówno ton wypowiedzi, jak i sposób zwracania się do tłumu ludzi, spotyka się z życzliwą reakcją mieszkańców, którzy nagradzają włodarza brawami, jak i wykonanymi – pamiątkowymi  zdjęciami. Do takiej  sielanki dołączają także uczniowie byłego gimnazjum nr 1, pracownicy biura „Przygoda” oraz wybrani, do tego zadania, przedstawiciele władz naszego miasta.

„Postać: Nos; akt III, scena 2. 

Chłop potęgą jest i basta. 
Postać: Gospodarz do Poety; akt I, scena 24. 

Co się w duszy komu gra,
co kto w swoich widzi snach. 
Postać: Chochoł do Isi; akt II, scena 3. 

Cóż ta gosposiu, na roli?
Czyście sobie już posiali? „

Zabieramy plony!

Podajemy  słowa i mądrości autora „Wesela”, które zawarte w  prawdach  uchylają    Ci  stare nawyki narodowe.

Wypada więc za Burmistrzem Miasta Lęborka zapytać:

Cóż tam, panie, w polityce?
Chińcyki trzymają się mocno!? 
Postać: Czepiec, do Dziennikarza; akt I, scena 1 (pierwsze słowa dramatu) 

Ja muzykę zacznę sam,
tęgo gram, tęgo gram 
Postać: Chochoł; akt III, scena 37. 

Jak się żenić, to się żenić! 
Postać: Pan Młody do Radczyni; akt I, scena 21. 

Kto mnie wołał,
czego chciał? „

W taki literacki sposób podkreślamy  naszą polskość. Ukazujemy  wartości, które w dobie XXI wieku nadal są aktualne, a ich siła oddziaływania dosięga wszystkich warstw społecznych. Stanisław Wyspiański  - jako krzewiciel historii -  odnosi   się w Lęborku do  przedstawienia  określonych charakterów ,  ukazania różnych postaci  oraz prawdziwego wesela , które odciska  znaczący  ślad na literaturze narodowej.