Jak wieść niesie z Kronik Zespołu ZPi T – Ziemia Lęborska

W Stacji spotkały się cudowne kobiety. Nie znały tam wcześniej nikogo. Za oknem świeciło Słońce. Pokój był na pewnym piętrze. Wychodził na stację z pędzącymi pociągami. Stały tam specjalne ławki. W wiosenny dzień odbywała się tam próba Zespołu ZPi T Ziemia Lęborska. Artystkom spodobały się nowe utwory. Ludzie przychodzili z daleka, zatrzymywali się przy ich oknie. One lśniły.
- tekst napisany według szkoły Ernesta Hemingwaya.

***

Pociąg był dla nich za mały. Kobiety weszły do pomieszczenia. Stacja Kultury czekała na ich obecność. Kobiety położyły nuty na pianinie. Otworzyły szufladę pełną pomysłów i interesujących rozwiązań, Ziemia drgnęła. Wydobył się miły dźwięk, powietrze się zatrzęsło. Nuty zostały szarpnięte. Podniósł się poziom wykonania utworu. Zamknęły się drzwi do tajemniczego regionalnego pokoju.
-tekst napisany według szkoły Iana Fleminga

***

Słońce budziło nas promienne. Stacja przyciągała ludzi i dymiące pociągi. Rozbudzone radością śpiewaczki dzielnie stawiały sobie nowe wyzwania. Ziemia przyciągała pachnące spaliny odjeżdżających maszyn po torach. Muzyka natomiast lekko drgała w powietrzu.
- tekst napisany według szkoły Iana Fleminga

***

Zespół ZP i T Ziemia Lęborska spotykał się w Stacji Kultura. Zegar w budynku przestawiał swoje muzyczne wskazówki. W powietrzu wisiała ciężka próba głosów kobiecych. Pianino uderzało formalnie o wiosenne nutki. Czas się zatrzymał.

- tekst napisany według szkoły Iana Fleminga.

***

Jedna jest moc muzyki , gdy wiatr niesie dźwięki, a nigdy od ZP i T uniki. My tworzymy relacje, a także regionalne melodyjne kombinacje.

***

Ćwiczymy utwory o polskich wiankach, aby lekkość muzyki była , jak precyzja każdego lęborskiego zegarka.

***

Próby Grupy Dorosłych to wniosek prosty - Wszyscy wzmacniamy ZPi T tej pięknej Wiosny.

***

Muzyka Pawła Słońca dostarcza nam wrażeń tysiąca....